Όταν μιλαμε για 'ΜΕΡΟΛΟΪ' παραφραση του ημερολογιου στην Παρπαρια εκεινα τα χρονια εννοουμε το κοπαδι με τα κατσικοπροβατα κυριως κατσικες του χωριου. Η αναγκη εξοικονόμησης χρονου για άλλες
ΤΟ "ΜΕΡΟΛΟΪ" ΤΗΣ ΠΑΡΠΑΡΙΑΣ
αγροτικες εργασιες όπως οργωμα , θερος , αλωνισμα , ελιες κλπ. επεφερε ένα ημερολογιο πρόγραμμα με ορισμο καποιων χωριανων (συνηθως 2 ανα ημερα) που επερναν τα "κτηματα"- κατσικοπροβατα ολων οσων ηταν στο πρόγραμμα και τα πηγαιναν στην Αμανη για βοσκη. Αναλογα με τα κεφαλια "κτηματων" ηταν και η συχνοτητα στο πρόγραμμα στο "ΜΕΡΟΛΟΪ" Με τον καιρο το "ΜΕΡΟΛΟΪ" εγινε συννωνυμο του κοπαδιού πχ αν ηθελε καποιος να πει το κοπαδι είναι στην Παγουσαινα ελεγε το "ΜΕΡΟΛΟΪ" είναι εκει , εφυγε το "ΜΕΡΟΛΟΪ" απο εκει ?....Σταθμος συγκέντρωσης ηταν στου
σπανιο ηταν η περιπτωση <<τοκετου>> στην υπαιθρο απο κακη εκτιμηση ......της επιστημης. Συνηθως οι ιδιοκτητες γνωριζαν ποτε ηταν να γεννησει το "κτημα" και το κρατουσαν μεσα αλλα αν γινοταν λαθος εκτιμηση η μανα παρεμενε στο μαιευτηριο " Αμανη" με τα μικρα της και οι ιδιοκτητες της "λεχωνας" εβγαιναν με τα λαδοφαναρα για τον εντοπισμο τους γνωριζοντας περιπου το σημειο απο τους βοσκους της ημερας , κυριως για τα μικρα για τι κινδυνευαν απο το κρυο και τις αλεπουδες. Καποιες κρυες μερες του χειμωνα και ιδιως με χιονια το "ΜΕΡΟΛΟΪ" πηγαινε κατω σε πλαγια προς την θαλασσα.
για άρμεγμα πριν το μαντρισμα στα κατωγια. Προβατα υπηρχαν και τα Χιακης φυλης η' της Τραπεζας όπως τα ελεγαν με τη μεταλλικη σφραγιδα στο αυτι όμως αυτά συνηθως δεν τα έστελναν στο "ΜΕΡΟΛΟΪ" τα επερναν μαζι τους σε πιο κοντινες διαδρομες. Και βεβαια να μην ξεχασουμε και τον μοναδικο τσοπανη που είχαμε τοτε τον Γιωργη τον Χειλα (Κιωρκης) που ειχε το κοπαδι του στις Διχομαντρες στην Αμανη. Αυτες είναι οι αναμνήσεις μου για το "ΜΕΡΟΛΟΪ" απο τα παιδικα μου χρονια στο χωριο μεχρι το 1965 που εφυγα και σας τις μεταφερω. Καλοδεχουμενο κάθε σχολιο η διορθωση Ελπιζω οι παλαιοτεροι να θυμηθουν καποια πραγματα απο τοτε οι δε νεοτεροι να εχουν μια εικονα για το πως ζουσαν και πως λειτουργουσαν οι παππούδες τους εκεινα τα χρονια.
Θυμαμαι Ακισαρια , Κρωτηρι και μια φορα με ειχαν παρη και μενα στου Σαρδονη ανατολικα απο το σημειο που αρχιζει ο δρομος για Καλουλιμε. Οταν το "ΜΕΡΟΛΟΪ" πηγαινε νοτια ο σταθμος συγκέντρωσης ηταν στο Ραχιδι εκει που είναι τωρα η παιδικη χαρα. Κατα διαστήματα υπηρξαν και οι "επαγγελματιες" βοσκοι που ειχαν αναλαβει με αμοιβη το "ΜΕΡΟΛΟΪ". Θυμαμαι τον γειτονα μου τον Περικλη Περρη , τον Γεωργιο Γιγη (Κανελο) και τον Βασιλη Ι.Τσιμη (Μισοκαρτος). Η πιο εντονη εικονα που μου εχει μεινει ηταν η επιστροφη το βραδυνο που μπουκαριζαν στο χωριο απο ένα δρομο σχεδόν τρεχοντας 600-700 κεφαλια "κτηματα" για να φτασουν στα σπιτια των αφεντικων
Με δεδομενο ότι πολλοι παλαιοτεροι δεν εχουν προσβαση στo διαδίκτυο (internet) & αλλα media καλω τους νεους να αναφερουν τα σχολια για το χωριο σε παλαιοτερους γονεις - παππούδες και να μεταφερουν τις αποψεις των για το "ΜΕΡΟΛΟΪ" αλλα και αλλα θεματα στο site. Σας ευχαριστω,
Νικος Δ. Ψυλλης.
Μαγκλαβα εκει που τελειωνουν τα σπιτια. Τα κτηματα μολις τα ξεμαντριζαν απο μονα τους πλην ....ιδιοτροπων εξαιρεσεων πηγαιναν στου Μαγκλαβα. Απο εκει ξεκινουσε το "ΜΕΡΟΛΟΪ" κάθε πρωι σε καθορισμενη ωρα ....φυσικα χωρις ρολοϊ και οι βοσκοι το οδηγουσαν στα βοσκοτόπια που ηταν καθορισμένα γιατι τοτε οργωναν και σπερναν την Αμανη επιβλεποντας να μην μπουν σε σπαρμένα χωράφια. Το απόγευμα συγκεντρωναν το κοπαδι ευκολα καθως τα ζωα ηταν μαθημένα όταν εβλεπαν να γερνει ο ηλιος επερναν το δρομο του γυρισμου πλην ελαχιστων ....ανταρτισων αιγων. Ενα πρόβλημα όχι
