Το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου στην Παρπαρια
Μια πικρή ιστορία με κρυφές ελπίδες κρυβεται πίσω από το οικογενειακο εκκλησακι του Αγιου Φανουριου Απο το 1958 που πηγαμε στο <<καινουριο>> μας σπιτι στο Ραχιδι εβλεπα απο το μπαλκονι μας μεσα στην αυλη του σπιτιου του γειτονα του Χρηστου Περρη και της Καλης ενα μικρο εκκλησακι-εικονοστασι θαλεγα (ο φουρνος του Περρη ηταν πιο γνωστος γιατι λειτουργουσε ολο το χρονο) και αισθανομουν......ριγμενος που αλλα παιδια στην Λοτζα και στο Καστρο ειχαν στη γειτονια τους
για εκκλησια ολοκληρο Αγιο Γιαννη να τους <<φυλαει>> και εμεις ειχαμε το ''Αγιοφανουρακι''. Ισα που χωραει ο παππας να μπει να καμει μια παρακληση η' δεηση και......οσοι πιστοι απεξω με την καθιερωμενη Φανουροπιτα (τοτε δεν απειχε και πολυ απο το αποτριμα) για να συγχωρεθει η μανα του Αγιου Φανουριου και που μοιραζαν στο τελος αλλα για μας τα παιδια της γειτονιας στο Ραχιδι κυριως ηταν γλυκισμα.Μεγαλωνοντας μεχρι το 1965 που φυγαμε απο το χωριο εκανα και επισκεψεις στο σπιτι του Περρη οπου ζουσαν με τους γιους τους τον Περικλη (κωφαλαλος) και τον (ατυχο) Μιχαλη που επαιζε βιολι οπως και πατερας του. Εκει ακουγα επαναλαμβανομενες διαφορες ιστοριες απο τον γερο Χρηστο απο την Μικρασιατικη εκστρατεια για καποιο δακτυλο του χεριου που του ελειπε και ενα τραυμα στη μυτη, για το περιβολι στην Παγουσαινα που κρατουσαν τοτε οι "βουβοι" και το φιδι που σκοτωσε ο Περικλης (με κατι κουτουλα σαν κατσικα που ελεγε η Καλη) και αλλα διαφορα.
Κατα καιρους γινοταν λογος και για καποιον γιο Νικολη που ειχαν χαθει τα ιχνη του απο το 1941 που εφυγε απο το χωριο οπως και τοσοι αλλοι για Μεση Ανατολη και αλλου.
Απο τα λεγομενα καποιων επισκεπτων φιλων και συγγενων αυτος βρεθηκε στο Ανατολικο block , Ρωσια και τετοια ισως ηταν και λογια παρηγοριας για τη μανα και τους δικους του. Καποιες φορες τον αναζητουσαν μεσω του Ερυθρου Σταυρου που ειχε τακτικη εκπομπη στο ραδιοφωνο τοτε αλλα χωρις αποτελεσμα. Φετος του Αγιου Φανουριου 27 Αυγουστου ημουν στο χωριο και ηθελα να παω στην παρακληση-δεηση που τελικα δεν εγινε λογω υποχρεωσεων του παππα-Μιχαλη στην Πισπιλουντα. Αποφασισα για πρωτη φορα μετα απο σχεδον 60 χρονια και πηγα να δω πως ειναι μεσα αυτο το εκκλησακι-εικονοστασι που το εβλεπα μονο απεξω , ισως γιατι μικρος να πιστευα οτι μονο ο παππας κανει να μπαινει εκει και ειναι κατι λιτο και απεριτο, φτιαγμενο απο υστερημα και βαθια πιστη.
Ενοιωσα συγκινηση γιατι τωρα πια γνωριζα το λογο της υπαρξης του στην αυλη του Περρη.
Προφανως εγινε με τα πενιχρα οικονομικα μεσα που διεθετε η οικογενεια, ταμα στον Αγ. Φανουρη για να <<φανερωσει>> τον αγνοουμενο γιο Νικολη ομως παρ' ολα
αυτα ο Αγιος.....δεν τα καταφερε να βοηθησει και να τον φανερωσει για να ξεπληρωσει και το "ταμα". Γεννημενος το 1925, σημερα αν ζει , κατι απιθανο θα ειναι 91 χρονων. Τα χρονια περνουσαν μα για τον αγνοουμενο Νικολη Περρη <<ουτε φωνη ουτε λαλια>> που λεει και το τραγουδι. Οι γονεις "εφυγαν", "εφυγαν" και τα αδερφια και εμεινε απομειναρι το "Αγιοφανουρακι" να θυμιζει τα πετρινα χρονια της "Κατοχης" και του <<εμφυλιου>> μιας δυσκολης εποχης που κανεις δεν θελει να ξαναζησει και να θυμαται. Καπως ετσι ειναι η <<μικρη>> ιστορια για το εκκλησακι του Αγιου Φανουριου (οπως την εζησα και ξερω εγω) στο Ραχιδι της Παρπαριας που εβλεπα τα πρωτα χρονια που ανοιξα τα ματια μου, ενα τοσο μικρο εκκλησακι που χωραγε μολις τον παππα, ουτε καν και τον ψαλτη!!!!!
Πρόσφατα βρήκαμε την οριστική απάντηση για την τύχη του
Νικολή Περρή. Πέθανε στο Στρ. Νοσοκομείο Φλώρινας, από πολεμικά τραύματα στις 12 Οκτωβρίου 1949.
(Επεσε κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου (1945-1949).
Νικολης Δ.Ψυλλης.
Eπεξεργασία: Maria Katsigeorgis
Βρήκατε κάποιο σφάλμα ή παράλειψη;
Μπορείτε να το αναφέρετε.
Παρπαρια Χιος
Παρπαρια Χιος
Παρπαρια Χιος
Πατήστε πάνω στη φωτογραφία για μεγέθυνση
