ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΠΑΡΠΑΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1827 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Η εξελιξη του πληθυσμου ενος τοπου ειναι αναποσπαστο μερος της ιστοριας του και δειχνει σε μεγαλο βαθμο την ποιοτητα ζωης και τις συνθηκες διαβιωσης των κατοικων του ανα χρονολογικη περιοδο.
Θα προσπαθησουμε εδω να δωσουμε μια εικονα για την πληθυσμιακη εξελιξη του χωριου μας με πρωτη καταγραφη σε ντοκουμεντο που αφορα το1827. Εχουν περασει πεντε χρονια απο μεγαλη σφαγη του 1822 και δειλα-δειλα οι πιο τολμηροι απο οσους κατοικους γλυτωσαν επιστρεφουν στα χωρια τους και προσπαθουν απο την αρχη να αποκαταστησουν την μεγαλη καταστροφη απο την σφαγη την λεηλασια και την ερημωση. Συμφωνα με το ιστορικο ντοκουμεντο της εποχης το 1827 Παρπαρια και Τρυπες μαζι (προφανως αποτελουσαν μια κοινοτητα) αριθμουσαν 69 <<Ψυχες>> πεντε χρονια μετα την σφαγη της Χιου. Ευκολα συμπεραινει κανεις το μεγεθος της καταστροφης. Επισης ενας σημαντικος παραγοντας που πρεπει να λαβουμε υπ’ οψιν στην διατηρηση του πληθυσμου ηταν οι κατα καιρους θανατηφορες λοιμωδεις ασθενειες των χρονων εκεινων οπως χολερα, πανουκλα, αλλα και αλλες οπως φυματιωση, ελονοσια, λεπρα κλπ. που εμφανιζονταν και αποδεκατιζαν μεγαλο μερος του πληθυσμου. Στα χρονια που ακολουθησαν της σφαγης η Παρπαρια αναπτυχθηκε ραγδαια και ο πληθυσμος της στα 100 χρονια υπερδεκαπλασιαστηκε για να αρχισει η παρακμη μετα το 1950. Επισημες απογραφες του Ελληνικου Κρατους για την Παρπαρια εχουμε απο το 1928.
1928=535 1940=585 1951=647 1961=502 1971=245 1981=156 1991=202 2001=256 2011=138
Ενδιάμεσα από το 1827 που έχουμε ιστορικά ντοκουμέντα μέχρι το 1928 θα πάρουμε μια εικόνα με βιάσει το μητρωο Αρένων κατά προσέγγιση για τον πληθυσμο του χωριού ανα δεκαετία και το σκεπτικο οτι οι γυναίκες που δεν αναφέρονταν στα μητρώα ήταν πιο πολλές και με μικρότερο δείκτη θνησιμότητας. Στο Μητρώο Αρένων έχουμε στοιχεία από το 1843 με αρκετές παραλείψεις , όμως φαίνεται η πληθυσμιακή εξέλιξη του χωριού και θα βγουν συμπεράσματα. Οι γεννήσεις παρουσιάζονται όπως γράφονται στο μητρώο αρένων Παρπαριας με κάθε επιφύλαξη για τυχόν κενα , λάθη και παραλείψεις ιδίως τα πρώτα χρονια πριν και μετα το 1850.
Ισως επι Τουρκοκρατιας κατα τα πρωτα 30-40 χρονια μετα την σφαγη να μην τα δηλωναν καποιοι ισως απο φοβο των Τουρκων. Ετσι βλεπουμε σχεδον μηδεν γεννησεις τα πρωτα χρονια 1843-1851 με βελτιουμενη εξελιξη στην συνεχεια.
Ετσι λοιπον εχουμε χρονολογια και γεννησεις :
1843=0 1844=1 1851=1 1859=4 1868=4 1877=7 1888=8 1899=10 1908=7 1911=10 1920=11 1925=13 1926=15 1935=17 (η καλυτερη χρονια δηλ. ισως πανω απο 35 γεννησεις μαζι με τα κοριτσια σε ενα χρονο και σιγουρα θα επεζησαν πανω απο 30 παιδια) 1944=11 1949=11 1954=9 1957=8 1961=3 1965=3 1970=1 1973=0.
Και να μην ξεχναμε οτι οι ημερομηνιες γεννησης διεφεραν αρκετα απο τις πραγματικες και δηλωναν τα παιδια πολλες φορες οταν γεννιοταν και ενα αλλο στην οικογενεια με ημερομηνια κατα προσεγγιση. Αλλωστε οταν εδινες αγωνα επιβιωσης λιγη σημασια ειχε το ποτε γεννηθηκαν τα παιδια.Βλεπουμε ετσι απο τις 17 γεννησεις μονο αρρενων το 1935 φθασαμε στο 0 του 1973. Μεταναστευση παντα υπηρχε σε μικρο η’ μεγαλο βαθμο αναλογα τις εποχες και συνθηκες οπως η διαφυγη στον Β’ παγκοσμιο πολεμο κυρια προς Μεση Ανατολη και Αιγυπτο, με αλλους να ξαναγυριζουν πισω και αλλους να παραμενουν στην ξενητεια.
Ηδη απο τα μεσα του 19ου αιωνα και στις αρχες του 20ου υπηρχε μεταναστευση προς την Κωνσταντινουπολη, Μικρα Ασια , Αλεξανδρεια (μεγαλος προορισμος τοτε), Αθηνα και λιγοι στην Αμερικη αλλα χωρις να διαταραχθει η ισοροπια του πληθυσμου, απεναντιας με βασει την επισημη απογραφη πληθυσμου του 1951 φαινεται να εχει φτασει στο απωγειο του ο πληθυσμος του χωριου. Καπου εδω αρχισε η μειωση στον πληθυσμο μονιμων κατοικων και απο 647 κατοικους στην απογραφη 1951 φτανουμε στους 502 το 1961 και στην δραματικη μειωση στους 245 κατοικους μεσα σε 10 χρονια
στην απογραφη του 1971 με την εναρξη της μαζικης μεταναστευσης προς αστικα κεντρα λογω αστυφιλιας και εξωτερικο κυριως Αμερικη αλλα και Γερμανια, Καναδα και Αυστραλια και στους 156 στην απογραφη του 1981. Εδω μετα το 1981 υπηρξε μια ισοροπια για μια δεκαετια περιπου μεχρι το 1995 με την επιστροφη καποιων συνταξιουχων και λιγων νεων οικογενειων ομως απο εκει και μετα αρχισε παλι δραματικη μειωση για να φτασουμε σημερα τον χειμωνα να εχουμε 45-50 μονιμους κατοικους στην Παρπαρια του 2016. Αυτη ειναι η <<πικρη>> μας ιστορια στην εξελιξη του πληθυσμου του χωριου μας, ακμη και παρακμη. Ποιος εφταιξε λιγο μετραει. Μπορει ο Θεος που μας εριξε οτι πετρα περισευε απο το αμπελι στην Μικρα Ασια, μπορει η πειρατεια τον μεσαιωνα που αναγκασε τους προγονους μας να παρουν τα βουνα για ασφαλεια, μπορει, μπορει......Ομως ενα να κρατησουμε : Οτι αυτοι οι ανθρωποι αντεξαν, επιβιωσαν και δημιουργησαν για περισσοτερα απο 500 χρονια σε αυτο το σκληρο και κακοτραχαλο περιβαλον μεχρι που η βιομηχανικη επανασταση εκανε το εργο τους να φαινεται σκληρο, αδικο και ανισο με αποτελεσμα να παρουν το δρομο του ξενητεμου ανηζητωντας καλυτερη μοιρα σε ξενη γη σε αλλους τοπους.
*****Αυτα απο ντοκουμέντα που υπαρχουν...Απο μαρτυριες παλαιοτερων φαινεται οτι λιγο πριν τον πολεμο το 1938 ηταν πανω απο 1000 κατοικοι και μεχρι πριν την διαφυγη το 1941 στην Μεση ανατολη και Αιγυπτο απο οπου πολλοι δεν ξαναγυρισαν πια στο χωριο αλλα εμειναν εκει η' εφυγαν για Αμερικη-Αυστραλια , Αθηνα-Πειραια κλπ. Τις γεννησεις το 1944 τις ανεβαζουν 40 περιπου. Το σχολειο γυρω στο 1950 πηγαιναν 120-125 παιδια και βεβαια δεν πηγαιναν ολα .
Υ.Γ. : 1) Tα στοιχεια των απογραφων μεχρι το 1981 αναταποκρινονται στον πραγματικο αριθμο μονιμων κατοικων του χωριου μας. Οι επομενες απογραφες 1991 , 2001 και 2011....... ειναι υπο ελεγχο.
2) Το ντοκουμεντο του 1827 και τα στοιχεια του Μητρωου Αρρενων Παρπαριας ειναι απο το αρχειο του Σταυρου Στεφανιδη.