top of page

H ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟY ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΠΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΟΡΕΙΟΧΩΡΑ

 

Ολοκαύτωμα του Κάβο Μελανιός

Σκυφτοί σεμνοί προσκυνητες.....

ας σταθουμε για λιγο σε αυτο που συνεβει το 1822 στην Χιο. Αυτόν τον Απρίλιο, συμπληρηρωνονται και 193 χρονια απο τοτε που εγινε το Ολοκαύτωμα του Κάβο Μελανιός. Το γεγονός αυτό κατέστρεψε πολλά από τα χωριά της βόρειας Χίου. Πολλά χωριά κάηκαν και εγκαταλείφθηκαν οπως επίσης και η Παρπαριά. Στην παραλια του Κάβο Μελανιός, λέγεται ότι πάνω από 10.000 άμαχοι σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους. 

Προσπαθούσαν να φτάσουν στα Ψαρά να ξεφύγουν από την οργή των Τούρκων. Στη συνέχεια, οι λίγοι κατοικοι που επέζησαν έπρεπε να επιβιωσουν σε άλλα μερη. Ένας από τους ηγέτες της Ελληνικής επανάστασης Αντώνιος Μπουρνιάς που έζησε στην

Πυραμα και τιμαται εκεί, σύμφωνα με μία γραπτή πηγή (Βλαστος -σελιδα 191) γεννήθηκε στην Παρπαριά. Αυτός ήταν ένας λόγος παραπάνω εκδικησης για τους Τούρκους να καταστρέψουν αυτά τα χωριά. Καθώς η ιστορία φαινεται να επαναλαμβάνεται, πολλοι επιζώντες της Παρπαριάς πήγαν στη Βολισσό. Χρόνια αργότερα, οι κάτοικοι με τις νέες οικογένειές τους επέστρεψαν σταδιακα και ξαναζωντανεψαν το χωριό. Το 1827 τα χωρια Παρπαριά και Τρύπες μαζι είχαν 69 κατοίκους (ΧΙΑΚΑ ΑΡΧΕΙΑ  -Τομος Δευτερος, Γιαννης ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ, σελίδα 526).

Με σκληρη δουλεια με πενιχρα μεσα εκμεταλλευομενοι αυτα που μπορουσε να προσφερει η γη , κυρια λαδι και αμυγδαλα αλλα και συκα, κρασι  καθως και κτηνοτροφια (αιγοπροβατα) στηθηκαν στα ποδια τους. Γυρω στο 1850 το χωριο αναπτυσοταν πολυ

γρηγορα σε πληθυσμο αλλα και πλουτο. Αυτο μαρτυρουν η επεκταση του χωριου προς τα κατω προς Ραχιδι, προς  Ξυλικη και Μαγκλαβα. Ενα ακομη στοιχειο που συνηγορει σε αυτο το συμπερασμα ειναι η εναρξη κατασκευης της εκλλησιας του Αγ. Γιαννη πριν το 1853 συμφωνα με ιστορικα ντοκουμεντα , ενα καθολου ευκαταφρονητο εργο για τα μεσα της εποχης εκεινης και πηρε την τελικη της μορφη με την ανεγερση του παλιου καμπαναριου το 1873. Επισης αλλα σημαντικα εργα πνοης ηταν το σχολειο 1888 και υδραγωγειο Απεσω Βρυσης 1906. Το χωριο συνεχισε να αναπτυσεται  μεχρι και τα πρωτα χρονια μετα τον  Β΄παγκοσμιο πολεμο .Έναν αιώνα μετα την ανασυγκροτηση και την εναρξη της ακμης του άρχισε να παρακμαζει ξανά. Αυτή τη φορά ο λόγος ηταν οι  ανέσεις της αστικής ζωής του 20ου αιώνα. Να ληφθει υπ'οψιν οτι το χωριό δημιουργήθηκε, λειτουργησε  και επιβιωνε από τη γη και κτηνοτροφια.

Bow humble worshipers

 

Επίσης ηταν επιλογη αναγκης να χτιστει  ψηλα και μακρια απο την θαλασσα σε μια θέση που δύσκολα θα μπορουσε να φτασει καποιος επιδρομεας και με απεριοριστη θεα προς την θαλασσα. Αυτό ειναι μια άλλη ιστορία, αιώνες πριν, λόγω των πειρατικών επιδρομών.Σήμερα η διασπορά των Παρπαρουσων καλύπτει σχεδον όλα τα μηκη και πλατη του πλανήτη.

 Εκτός από την Ελληνική ηπειρωτική χώρα, Παρπαρουσοι βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Γερμανία, στην Αυστραλία, τον Καναδά και την Λατινική Αμερική. Καποιοι μιλουν ικανοποιητικα , καποιοι μιλούν ελάχιστα, ή καθόλου τα Ελληνικά. Κάποιοι μιλούν μόνο την γλωσσα της χωρας που γεννηθηκαν. Κάποιοι μπορει να μιλούν πολλές

3 η 4 γλώσσες. Μια γλωσσα που εχουν κοινη

είναι η γλωσσα της αγάπης για τις ρίζες τους.

Κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, Ιουλιο-Αυγουστο ο πληθυσμός του χωριού αυξάνεται για λιγο οπως ήταν καποτε στο απόγειό του πριν τον ξενητεμο. Σημερα δεν υπάρχουν πολλοι που δουλεύουν τη γη και πολλοί από τους παλιούς τρόπους καλλιεργειας αρχίζουν να ξεχνιούνται η' ηδη ξεχαστηκαν. 

Πρόσφατα καποιοι φιλοι απο την Παρπαρια δημιουργησαν μια ομάδα και το site Parparia on online με σκοπο την προβολη, διαδοση και διατηρηση αυτων των  παραδόσεων καθως και ηθων και εθιμων που υπηρχαν παλια στο χωριο. Αυτό έχει συμπεριλάβει γραπτά ντοκουμεντα , την καταθεση των μαρτυριων παλιων κατοικων του χωριου οπως επισης παλαιών και νέων φωτογραφιών και βίντεο. Επισης υπαρχει αμεση ανταποκριση απο μελη της ομαδας και φιλους του site που μενουν στο χωριο που μας ενημερωνουν αμεσα για οτι γινεται στο χωριο μας και μέσω του διαδικτύου το Parparia on online  φερνει το χωριό στο σαλόνι του καθενός απο εμας.

Ας το αγκαλιασουμε και ο καθενας που γνωριζει κατι για το χωριο ειτε απο παραδοση ειτε με γραπτα ντοκουμεντα ας τα στειλη στο site να τα μαθουμε και γιατι οχι να τα σχολιασουμε ολοι μαζι.

 

Stavros (Steve) Stefanidis

 

 

Τhis April is the 193rd anniversary of the Kavo

Melanios Holocaust. This event devastated many of the northern villages of Chios. Many villages were burned and abandoned including Parparia. In the bay of Kavo Melanios, it is said that over 10,000 civilians were slaughtered by the Turks. Villagers were trying to get across to the island of Psara, to escape the wrath of the Turks. In the aftermath, the few villagers that survived had to be placed in other villages. One of the 1822 Greek rebellion leaders Antonios Bournias who lived in Pirama and is celebrated there, according to one written source was born in Parparia. This was only more reason for the Turks to destroy these villages.

 I visited the shrine which commemorates the event in 2005 and 2014.

As history repeats itself, the surviving population of Parparia went to Volissos. Several years later, inhabitants with their new families returned and brought the village back to life. In 1827 the village of Parparia and Trypes combined had 69 inhabitants (ΧΙΑΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ, page 526). 

The town quickly grew and prospered only to be decimated again to the comforts of big city life in the 20th century. Remember the village was created to function and survive off the land. It was also placed in a hard to reach area from a time centuries ago due to pirate invasions.

 

Today the diaspora of Parparia spans the globe. Apart from the Greek mainland, they are in the United States, Germany, Australia, Canada and Latin America. Some of the diaspora speak little or no Greek at all. Some speak only French or German. Some speak many languages. One thing they all have in common is the love for their roots. Every year during the summer months, the village population grows to what it was in its heyday. Not many work the land anymore and many of the old ways are being forgotten.

Several of the Parparousi have recently gotten together and formed a group dedicated on preserving many of these traditions (Parparia on-line). This has included writings, the sharing of old and new photos and videos. Through the internet the Parparia online group has brought the village to everyone's living rooms.  

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Antonios Bournias – Pirama

Stavros (Steve) Stefanidis

 

 

Πηγη  - Sources

ΧΙΑΚΑ ΑΡΧΕΙΑ- Τομος Δευτερος- ΒΛΑΧΩΓΙΑΝΝΗΣ, Γιαννης- σελιδα 526
Αθηνα-Σακελλαριου-1910.

ΧΙΑΚΑ- Τομος Προτος- Ιστορια της Νησου Χιου,

ΒΛΑΣΤΟΥ, Αλεξανδρου- σελιδα 156- Ερμουπολη- Γεωργιου Πολυμερη- 1840

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bottom of page